We kennen allemaal de veiligheidscultuurladder, waarbij de onderste trede staat voor de situatie waarin men “alleen aan de wet voldoet”. Die positie wordt vaak als minimaal beschouwd, alsof naleving van de wet een vanzelfsprekendheid is.

Maar is dat wel terecht? Als een organisatie werkelijk volledig compliant is, staat zij dan aan de onderkant van de ladder, of juist op een stevig fundament waarop verder kan worden gebouwd? En laten we eerlijk zijn: welk bedrijf weet zeker dat het volledig aan de wet voldoet?

Mijn ervaring is dat het niet eenvoudig is voor de meeste bedrijven om volledig aan de wet te voldoen, omdat wet- en regelgeving omvangrijk en complex is en ook nog regelmatig wijzigt.

Zeker voor kleine bedrijven is het een grote uitdaging. Zij moeten met beperkte capaciteit voldoen aan uiteenlopende nationale eisen op het gebied van o.a. milieu en arbeidsomstandigheden en rekening houden met direct werkende Europese voorschriften zoals REACH, CLP, ATEX en de Machinerichtlijn.

Daarbij komt dat in veel organisaties kennis van wetgeving versnipperd is (over o.a. HR, de technische dienst, SHEQ etc). Zonder een proces dat deze kennis samenbrengt, ontstaan gemakkelijk hiaten in naleving.

Wat is een compliance proces?